วันอาสาฬหบูชา 2567 ประวัติความเป็นมาความสำคัญและธรรมเนียมปฏิบัติ

วันอาสาฬหบูชา 2567 ตรงกับวันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ.2567 วันอาสาฬหบูชาเป็นวันสำคัญวันหนึ่งของพระพุทธศาสนา ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ในสมัยพุทธกาลมีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น 4 ประการ

วันอัฏฐมีบูชา ประวัติความสำคัญธรรมเนียมปฏิบัติในวันอัฏฐมีบูชา

วันอัฏฐมีบูชา เป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอีกวันหนึ่ง คือ เป็นวันถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระของพระพุทธเจ้า หลังจากเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานได้ 8 วัน

วันวาเลนไทน์ Valentine’s Day ประวัติและธรรมเนียมปฏิบัติในวันวาเลนไทน์

วันวาเลนไทน์ Valentine’s Day 14 กุมภาพันธ์ 2568 อ่านประวัติวันวาเลนไทน์ การ์ดวันวาเลนไทน์สวยๆ วันแห่งความรักนวลสงวนตัว ธรรมเนียมในวันวาเลนไทน์ กลอนวันวาเลนไทน์เพราะๆ ดาวน์โหลดฟรี ส่งฟรี

การทำบุญให้คนตาย ธรรมเนียมปฏิบัติต่อผู้ละโลกไปแล้ว

การทำบุญให้คนตาย หลังจากที่ญาติมิตรล่วงลับไปแล้ว มีสิ่งที่คนเป็นอยู่ต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อผู้ตาย คือการปฏิบัติตามธรรมเนียมของท่านผู้รู้ที่สมบูรณ์

ธรรมเนียมปฏิบัติต่อผู้ใกล้ตาย

ธรรมเนียมปฏิบัติต่อผู้ใกล้ตาย เป็นหน้าที่ของพวกญาติมิตรที่ต้องทราบเพื่อจะได้ปฏิบัติได้ถูกต้อง แม้บางครั้งอาจจะไม่ถูกใจของญาติมิตรบางคน หรือแม้แต่ผู้ที่ใกล้ตายก็ตาม แต่ก็เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทำเพื่อคนใกล้ตาย

วัดพระธรรมกายเจริญชัยมงคลคาถา ย่ำระฆัง 20 ครั้ง ถวาย “สมเด็จพระสังฆราช”

วัดพระธรรมกายเจริญชัยมงคลคาถา ย่ำระฆัง 20 ครั้ง ถวาย “สมเด็จพระสังฆราช” ตามธรรมเนียมปฏิบัติตามโบราณราชประเพณี ที่สืบทอดกันมายาวนาน

คำอธิษฐานจิตถวายผ้าอาบน้ำฝน ผ้าเช็ดตัวและหลอดไฟ

คำอธิษฐานจิตถวายผ้าอาบน้ำฝน ผ้าเช็ดตัวและหลอดไฟ

ประมวลภาพพิธีถวายกองทุนแสงสว่างและผ้าอาบน้ำฝนวันอาสาฬหบูชา พ.ศ. 2557

พิธีถวายกองทุนแสงสว่างและผ้าอาบน้ำฝน วันอาสาฬหบูชา วันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ณ สภาธรรมกายสากล วัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานี

กำหนดการพิธีถวายผ้าอาบน้ำฝนวันอาสาฬหบูชา

พิธีถวายกองทุนแสงสว่าง ร่ม และผ้าอาบน้ำฝนวันอาสาฬหบูชาในวันพฤหัสบดีที่ 2 สิงหาคม 2555 ณ ห้องแก้วสารพัดนึก

สืบทอดพุทธธรรม...จากพุทธกาลสู่โลกปัจจุบัน

คัมภีร์พระไตรปิฎกอักษรบาลีถือเป็นข้อมูลชั้นปฐมภูมิที่สืบทอดคำสอนเป็นลายลักษณ์อักษรโดยมีมาตั้งแต่ราว ๆ พ.ศ. ๔๐๐ เศษ ณ ประเทศศรีลังกา และถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของพุทธศาสนิกชนในยุคต่อมา ที่สร้างคัมภีร์ใบลานด้วยความเคารพศรัทธา เพื่อเผยแผ่หรือทดแทนของเดิมที่สูญหายหรือถูกทำลาย