สมเด็จพระสังฆราชประทานพระโอวาทวันวิสาขบูชา 2552
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระโอวาท วันวิสาขบูชา ประจำปี 2552
พุทธมามกะ ณ อำเภออมก๋อย
หลังจากที่คณะพระธรรมจาริกท่านได้เดินทางจาริกไปยังหมู่บ้านชาวเขา เผ่าต่างๆบนดอย ที่อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อไปทำความเห็นผิดให้เป็นชอบ และนำพระรัตนตรัยไปสู่ใจชาวเขาทุกคนบนดอย ด้วยความมานะพยายาม และด้วยพลังใจอันยิ่งใหญ่ของคณะพระธรรมจาริกในการทำหน้าที่ทูตทางธรรม ชาวบ้านหลายๆหมู่บ้านที่เคยนับถือภูตผี หรือวิญญาณบรรพบุรุษ ก็ได้เปลี่ยนความคิดใหม่ ขอน้อมนำพระรัตนตรัยไปเป็นที่พึ่งที่ระลึกแทนสิ่งที่ตนเคยนับถือ
พระพุทธรูปปางไสยยาสน์ที่ใหญ่ที่สุดใน Dong Thap
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - ผู้คู่ควรแก่ความกตัญญู
ภาพคนแก่ คนเจ็บ คนตายเหล่านี้ เป็นภาพที่มนุษย์ทั้งหลายเห็นกันอยู่เป็นปกติ เห็นแล้วรู้สึกเฉยๆ เห็นแล้วไม่คิดต่อ แต่พระองค์คิดหาหนทางที่จะออกจากความทุกข์ อีกทั้งมีความเชื่อมั่นอยู่ในใจลึกๆ ว่า หนทางที่จะพ้นจากความทุกข์นั้นต้องมี ท่านคิดอย่างนั้นแล้วจึงแสวงหาหนทางแห่งความพ้นทุกข์เรื่อยมา
พระพ่อที่ดีที่สุดของกระผม
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมชอบเป็นพระ เพราะพระเป็นเพศภาวะที่ดีที่สุดในชีวิตในสังสารวัฏ เป็นเพศภาวะที่สง่างาม เหมือนกับอัศวินนักรบที่มีพลังวิเศษอยู่ในตัว ที่คอยสู้รบกับกิเลสในตัวอย่างอาจหาญ พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ การสู้กับกิเลสในตัวของกระผมได้เกิดขึ้นแล้วครับ ซึ่งกระผมก็สู้โดยใช้วิธีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก ก็คือ “จะมีอะไรง่ายไปกว่า การไม่คิดอะไรเลย แล้วได้ในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต”
วันพระที่ศรีลังกา
อาจจะมีคนคิดว่า การเข้าวัดฟังธรรมเป็นเรื่องของสว. (สูงวัย) แต่ชาวศรีลังกาไม่คิดเช่นนั้น เพราะลูกเด็กเล็กแดงในประเทศนี้ จะตามพ่อ-แม่ไปวัดตั้งแต่ยังเป็นทารก รวมทั้งยังถืออุโบสถศีลตามพ่อ-แม่ด้วย โดยเด็กๆจะถือศีลแปดจนถึงเวลา 6โมงเย็นของทุกวันพระ แม้เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่น ก็จะไปวัดกับเพื่อนๆ
จำลอง"ธัมเมกขสถูป"ครั้งแรก พระสงฆ์ 980 รูปเจริญพระพุทธมนต์ตลอดงาน"สัปดาห์แห่งอาสาฬหบูชา"
มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - สัมมาทิฏฐิ ( ๑ )
สัมมาทิฏฐิเบื้องต้นทั้ง ๑๐ ประการนี้ เปรียบเสมือนลู่ที่ให้เราวิ่งไปตามทาง เหมือนแสงทองส่องนำชีวิตให้ก้าวไปสู่ความสุขความสำเร็จ จึงต้องตอกย้ำบ่อยๆ เพื่อเป็นการทบทวนด้วยว่า เรามีสัมมาทิฏฐิครบถ้วนบริบูรณ์แล้วหรือยัง
กระซิบรัก, รักวันเติมวัน
บ้านของเธอเป็นบ้านกัลยาณมิตรหลังแรกของซีแอตเติ้ล...คุณพ่อของเธอ ป่วยด้วยโรคพาร์กินสัน เป็นเวลาถึง 19ปี คุณแม่ของเธอ ตาเป็นต้อหิน กลางวันมองเห็นเพียงรางๆ กลางคืนมองไม่เห็น พี่ชายของเธอ เป็นลูกกตัญญู ชอบปฏิบัติธรรม ชอบทำบุญสังฆทาน ต่อมา ลูกชายของเขาป่วย เขาพยายามหาทางรักษาลูกชาย จนหลงผิดไปเชื่อถือพวกสิงๆทรงๆ
เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๓ )
เศรษฐีนี้เข้าไปตัดทานวงศ์ของเรา เมื่อละโลกจักต้องไปเกิดในนรกโดยไม่ต้องสงสัย เราจะต้องลงไปปราบความเห็นผิด และทำเขาให้เป็นผู้ดำรงวงศ์ทาน ซึ่งเป็นอริยประเพณีอันดีงามของเราให้สืบต่อยาวนานที่สุด