อานิสงส์ของการทำบุญทอดผ้าป่า (ภาคพิเศษ) ตอนที่ 14

อานิสงส์ข้อที่ 12. ด้วยอานิสงส์ที่ลูกๆนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาได้ตั้งใจทำบุญทอดผ้าป่าอย่างเต็มที่เต็มกำลังด้วยความปลื้มปีติใจแบบสุดๆจะทำให้ลูกๆ มีน้ำเสียงที่.....

พูดไม่ดี พูดไม่เพราะกับพ่อแม่จะบาปไหม

การที่เราทะเลาะกับพ่อแม่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น หรือพูดไม่เพราะ จะบาปไหมคะ และถ้าขออโหสิกรรมท่านแล้วบาปนั้นจะหายไปไหมคะ

พิธีตักบาตรพระ 1,500 รูป จ.พิษณุโลก

งานนี้มีไฮไลท์ที่ไม่เหมือนการตักบาตรที่ไหนๆ เพราะเมื่อเสียงใสๆของหนูน้อยที่ทั้งเก่งและดีถึง 4 คนดังขึ้น ด้วยการนำกล่าวคำถวายภัตตาหารและกล่าวคำถวายผ้าป่าทั้งภาษาบาลีและภาษาไทย ด้วยน้ำเสียงที่แจ่มใสชัดถ้อยชัดคำ ทำให้ผู้ที่มาร่วมงานทุกคนถึงกับเกิดอาการตะลึง

พระต่างชาติเข้าโรงเรียน

หลังจากที่ได้ร่วมงานวันคุ้มครองโลกแล้ว ทั้งคณะจากเกาหลีและภูฏาน ต่างก็ประทับใจในพิธีกรรมต่างๆ อย่างเช่น ตอนที่เดินรอบวิหารคด ท่านเห็นลูกพระธัมฯ ชาววัดพระธรรมกาย คอยพนมมือต้อนรับ ทำให้เกิดความอบอุ่นใจ และเชื่อมั่นในฝีมือการสั่งสอนลูกๆของหลวงพ่อ ท่านรองสังฆราชภูฏานยังฝากมาว่า น้ำเสียงของหลวงพ่อขณะนำนั่งสมาธินั้น ฟังแล้วนุ่มๆใสๆ อย่างนี้...ท่านชอบ

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 154

สุวโปดกเห็นว่าโอกาสมาถึงตนแล้ว จึงได้แสร้งตีหน้าเศร้า พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอื้นว่า “สาลิกาจ๋า หากว่าเธออยากรู้จริงๆ ฉันก็จะเปิดเผยความในใจของฉันให้เธอฟัง”

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 132

พราหมณ์อนุเกวัฏได้คิดอย่างรอบครอบแล้ว ก็ตอบรับด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่นว่า “ท่านบัณฑิต ความภาคภูมิใจอันใดเล่าในชีวิต ที่จะมาเทียบเท่ากับการที่ได้รับใช้ชาติบ้านเมือง และยังมีส่วนได้ช่วยงานท่านบัณฑิตอีก ท่านจะให้ข้าพเจ้าทำอะไร จงบอกมาเถิด หากว่าสิ่งนี้จะเป็นประโยชน์แก่แผ่นดินเกิด ต่อให้ต้องสละชีวิต ข้าพเจ้าก็ยินดี”

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 124

พราหมณ์เกวัฏนั้น เมื่อไม่อาจทนฟังถ้อยคำเหล่านั้นได้ จึงรีบกราบทูลท้าวเธอด้วยน้ำเสียงอย่างหนักแน่นว่า “ขอเดชะมหาราชเจ้า ถ้าพระองค์เห็นว่า มโหสถเป็นบัณฑิต เพราะเหตุที่ฉลาดในการป้องกันมิถิลานคร ถ้าเช่นนั้นข้าพระพุทธเจ้าก็เป็นบัณฑิตเหมือนกัน เพราะอุบายที่จะโจมตีมิถิลานครของข้าพระองค์นั้นยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้ ดอกพระเจ้าข้า

ที่พึ่งภายใน

วันนั้น ผมนั่งสมาธิตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อนำนั่ง ผมประทับใจน้ำเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากครับ เพราะฟังแล้วนุ่มนวล อบอุ่น ให้ความรู้สึกปลอดภัย และทรงพลัง ฟังเพลินอย่างไร้ความคิดในสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น ผมจัดท่านั่งสบายๆ วางใจเบาๆ ไม่คิดอะไร ตัวก็เบา โล่ง โปร่ง สบาย ขยาย สว่าง สามารถรวมใจที่ศูนย์กลางกายได้ แล้วสักครู่ ก็มีองค์พระแก้วใสผุดที่ศูนย์กลางกาย

โลกสันติสุขในตัวของเรา

ตอนนั่งสมาธิที่วัด ผมพยายามนั่งให้สบายๆ หลับตาพริ้มๆ และค่อยๆสูดลมหายใจลึกๆ ให้เข้ากับคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ หายใจเข้าผ่านจมูก แล้วนึกให้มีการเคลื่อนที่ช้าๆ ลงไปยังฐานที่7 ทำนิ่งๆ ฟังเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเรื่อยๆ แม้ผมจะยังไม่เข้าใจภาษาไทยมากนัก แต่น้ำเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็ช่วยพาผมดำดิ่งเข้าไปยังอีกโลกหนึ่ง เป็นโลกของสันติสุข

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 24

ครั้นมโหสถกุมารและเหล่าสหายมาถึง ได้รับทราบเรื่องที่พระราชารับสั่งให้ร้อยเส้นด้ายใหม่เข้าไปในแก้วมณี จึงเอ่ยปากขอดูแก้วมณีดวงนั้น ครั้นรับมาไว้ในมือแล้ว ก็พลิกกลับไปกลับมา ตรวจตราพิจารณาดูอย่างถี่ถ้วน ในที่สุดจึงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า “ท่านพ่อขอรับ คงต้องยอมรับว่า ภาระกิจนี้เกินกว่าวิสัยที่พวกเราทุกคนจะสามารถทำได้อย่างแน่นอน”