เกาะติดสถานการณ์ ทุ่มชีวิต ปิดเจดีย์ (ประเทศไทย)
ตอน...แม้จะเป็นเพียงชาวนาและคนเลี้ยงวัว ขอสลัดความจน
ให้พ้นตัว ด้วยการสร้างองค์พระ ปิดเจดีย
ลูกชื่อ กุละ จันทร์บัว อายุ 29 ปี สามีของลูกชื่อ รังสรรค์
ศรีพล
อายุ 40
ปี บ้านอยู่จังหวัดชัยภูมิค่ะ ลูกมีอาชีพทำนาและเลี้ยงวัว
โดยอาศัยทำนาคนอื่นแล้วขอปันข้าวมาใส่ยุ้งไว้ขายเลี้ยงชีวิต ลูกต้องทำนาถึง 15
ไร่ กว่าจะได้ข้าว 100 กระสอบ พอหมดจากฤดูเก็บเกี่ยวก็ออกไปเลี้ยงวัว
มีวัวที่ต้องเลี้ยงอยู่ทั้งหมด 15 ตัวเจ้าค่ะ เลี้ยงมาได้ 3-4
ปี แล้ว โดยพาวัวออกจากบ้านตั้งแต่ 9 โมงเช้า กลับเข้าบ้านตอน
5 โมงเย็น พร้อมกับห่อข้าวไปด้วย
ตอนนี้ลูกต้องเลี้ยงวัวเพียงลำพังคนเดียวเพราะสามีของลูกเข้ารับการผ่าตัดสมองมาเป็นเดือนแล้ว
เรื่องของเรื่องก็เกิดจากความเมาแล้วถูกตีจนเลือดคั่งในสมอง จึงต้องผ่าตัด ลูกนั้นเกลียดน้ำเมาเหลือทน
ชีวิตของคนเลี้ยงวัวนั้นอยากจะบอกว่า บางคราวก็เหนื่อยแทบขาดใจ หลายคนอาจคิดว่า
ต้อนวัวไปปล่อยไว้กลางทุ่งให้วัวหาหญ้ากินตามประสาไม่น่าจะเหนื่อย
ถ้าวัวทุกตัวมีนิสัยน่ารักอย่างนั้นก็คงจะดีเจ้าค่ะ แต่ว่า
วัวของลูกมันชอบเที่ยวมากๆ คลาดสายตาแป๊บเดียว มันก็หายตัวไปเสียแล้ว มันคอยแต่จะเดินออกไปคนละทิศละทางดังนั้นลูกก็ต้องเดินออกตามหาท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยง
พอตกเย็นกว่าจะต้อนวัวทุกตัวเข้าคอกได้ก็เหนื่อยแทบสลบ กลับถึงบ้านแฟนจะถามลูกว่าเหนื่อยไหมคนดี
ออฟฟิศของคุณกุละ จันทร์บัว (คอกวัว)
ออฟฟิศของคุณกุละ จันทร์บัว (สถานที่เลี้ยงวัว)
คุณกุละ จันทร์บัวกับสหายคู่ใจ
ขอบอกๆ...ดื้อกันยกทีม กว่าจะเลี้ยงได้แต่ละวันบ่ใช่เรื่องง่าย
ถึงกระนั้นแม้ลูกจะเลี้ยงวัวเพียงคนเดียวลำพังลูกก็ไม่เหงาค่ะ
เพราะมีวิทยุทรานซิสเตอร์เครื่องเล็กๆ ยี่ห้อTANIN ติดตัวไปด้วยคลื่นที่ฟังเป็นประจำคือ
FM 105 ซึ่งแม่คำหล้า จัดรายการอยู่ที่สถานีนี้ เป็นรายการธรรมะจากวัดพระธรรมกาย
ซึ่งลูกเคยไปวัดพระธรรมกายครั้งแรกตอนหล่อหลวงปู่ ในวันที่ 10 ตุลาคม 2551 โดยการชักชวนของเพื่อนบ้าน หลังจากกลับมาจากวัดในวันนั้นก็ได้มีโอกาสดูจานดาวธรรมที่บ้านของเพื่อน
เป็นรายการสร้างพระบนเจดีย์และอานิสงส์การสร้างพระ พอได้ฟังคำว่า “สร้างพระ”
หัวใจของลูกก็รู้สึกเหมือนมันจะขยายและสะดุดใจคำพูดที่ว่า “สร้างพระสามารถปิดอบายได้” ลูกจึงอยากสร้างมากๆ
จึงตั้งปณิธานในใจว่า “ชาตินี้ต้องสร้างให้ได้” แต่คุณครูไม่ใหญ่เจ้าค่ะ
สำหรับลูกแล้วความปรารถนากับความจริงมันห่างไกลกันลิบลับ
เพราะแม้หัวใจคิดจะสร้างแต่ทรัพย์ในมือกลับจางอย่างไร้ร่องรอย คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า
ชาวนาและคนเลี้ยงวัวอย่างลูกจะหาทรัพย์มาจากที่ไหน ยามใดที่ได้ยินเสียงจากโรงเรียนอนุบาลบอกว่า
เหลืออีกกี่วันจะถึงวันที่ 22 เมษายน
ซึ่งเป็นวันปิดเจดีย์หัวใจลูกก็สั่นไหว “ชาตินี้จะมีสิทธิ์ไหม” นั่นคือคำถามที่ตอกย้ำในใจ
อีกสามวันต่อมา สามีของลูกก็เสียงอ่อนลงและอนุญาตให้ขายข้าวได้ ลูกขายไป 35
กระสอบปุ๋ย ได้เงินมา 15,821 บาท จากนั้นก็รีบโทรศัพท์ถึงอาจารย์แดง
จันทร์ขามป้อม ให้มารับปัจจัยสร้างองค์พระ เป็นเงิน 15,000 บาท
รู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้สร้างพระทันเวลาด้วยสองมือกับหนึ่งใจเจ้าค่ะ
คุณครูไม่ใหญ่เจ้าค่ะ แม้จะมีโอกาสไม่บ่อยครั้งนักที่ชีวิตของลูกจะได้ถือเงินหมื่น
จริงอยู่ที่มันอาจจะดูไม่มากสำหรับคนอื่น
แต่มันมากสำหรับชาวนาที่ขออาศัยนาคนอื่นทำและคนเลี้ยงวัวผู้อาศัยอยู่ในบ้านไม้อันคร่ำคร่าหลังคาสังกะสี
ทานน้ำพริกผักต้มประทังชีวิตแบบพออยู่ แต่ลูกก็ไม่เคยนึกเสียดายเงินก้อนนี้เลย วันข้างหน้าจะมีกินหรือไม่มีกินลูกไม่คิด
เพราะลูกเชื่อมั่นว่า ถึงอย่างไรบุญก็ไม่ทอดทิ้งให้ตกระกำลำบากอย่างแน่นอน ลูกมีแต่ความปีติและภาคภูมิใจที่ได้ตั้งผังชีวิตเพื่อสลัดความจนให้พ้นตัวเสียที ตอนนี้ลูกมีความอิ่มใจมากเจ้าค่ะ
ยามใดที่มองไปที่รูปหลวงปู่แล้วน้ำตาของลูกก็ไหล เพราะด้วยอานุภาพของหลวงปู่แท้ๆ ที่ทำให้สามีใจอ่อนอนุญาตให้ทำบุญครั้งนี้
คุณกุละ จันทร์บัว กำลังกรอกใบสร้างองค์พระอย่างปิติเบิกบานใจ
คุณกุละ จันทร์บัว มอบเงินสร้างองค์พระให้กับผู้นำบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ถ่ายภาพประวัติศาสตร์ร่วมกันกับผู้นำบุญลูกพระธัมฯ
สภาพห้องนอน และยุ้งข้าวที่เหลืออีก 10 กระสอบ
หลังจากที่ขายข้าวเพื่อมาทำบุญสร้างองค์พระ
ภาพบริเวณทางเข้าบ้านก่อนขึ้นห้องนอน
