
กว่าจะได้การ์ตูน 3 มิติออกมาโลดเล่นบนหน้าจอโทรทัศน์ นักออกแบบแอนิเมชั่นต้องใช้ทั้งจินตนาการและพลังความคิดสร้างสรรค์ เสียงรบกวนเพียงเล็กน้อย ก็อาจทำให้สมาธิกระเจิดกระเจิงไปได้
แต่สำหรับนักออกแบบแอนิเมชั่นกลุ่มนี้ เรื่องเสียงดังรบกวนสมาธิไม่ใช่ปัญหา

ปฏิวัติ ขยันการ ผู้พิการทางการได้ยิน เจ้าของผลงานแอนิเมชั่น 3 มิติ บอกผ่านภาษามือว่า คนพิการสามารถทำงานสร้างสรรค์ได้เช่นเดียวกับคนปกติ เพียงแต่ขาดโอกาส และช่องทางในการพัฒนาฝีมือเท่านั้น โดยหลังจากที่ได้เขาและเพื่อนๆ เรียนรู้เทคนิคการทำภาพแอนิเมชั่นให้เคลื่อนไหวได้ในรูปแบบ 3 มิติ ก็เกิดแรงบันดาลใจ ที่จะก้าวสู่สายอาชีพนักพัฒนาแอนิเมชั่นจริงจังในอนาคต
“พวกเราไม่เคยรู้จักแอนิเมชั่นมาก่อน เคยเห็นแต่ตัวการ์ตูนจากภาพยนตร์ก้านกล้วย แต่ก็ไม่รู้ว่า เป็น 3 มิติ ที่สร้างจากคอมพิวเตอร์” นักพัฒนาแอนิเมชั่นหน้าใหม่ เล่าและบอกต่อว่า แต่ตอนนี้พวกเขาสามารถสร้างตัวละครในจินตนาการขึ้นเอง และมองว่าไม่ใช้เรื่องยาก

“การสอนคอมพิวเตอร์ให้ผู้พิการเป็นเรื่องที่ท้าทายมาก เนื่องจากต้องปรับหลักสูตร แนวทาง และวิธีการสอนใหม่หมด บรรยากาศในห้องเรียนนอกจากจะมีครูและลูกศิษย์ แล้ว ยังต้องใช้ล่ามภาษามือเพื่อช่วยในการสื่อสาร และทำความเข้าใจ” ผู้จัดการสถาบัน กล่าว
ส่วน ปิยพงษ์ เอมสั้น ผู้พิการหูหนวกอีกคนหนึ่ง โบกมือสลับขึ้นลง แปลความหมายได้ว่า เขามีความคิดที่จะพัฒนาการ์ตูนแอนิเมชั่นสอนภาษามือสำหรับผู้พิการ ในขณะที่เพื่อนบางคนที่กำลังก้าวสู่วิชาชีพเป็นครูฝึกสอนในโรงเรียนสอนคนหูหนวกก็พร้อมที่จะนำเทคนิคที่ได้ไปสอนให้รุ่นน้องๆ ที่หูหนวกได้พัฒนาศักยภาพของตัวเองด้วย
“การสร้างตัวการ์ตูน 3 มิติ สำหรับคนหูหนวกยังเป็นเรื่องใหม่ นอกจากเรียนรู้คอมพิวเตอร์ขั้นพื้นฐานจากชั้นเรียน แต่การฝึกฝนทำแอนิเมชั่นเพื่อให้เกิดความชำนาญ สำหรับพวกเราก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากเกินไป” ปิยพงษ์ส่งภาษามือบอกกล่าว